Wspinaczka skałkowa ? jeden z rodzajów wspinaczki uprawiany w terenie skalnym bez śniegu i lodu.

Wspinaczka skalna polega na pokonywaniu stromych ścian skalnych określonymi drogami wspinaczkowymi. Drogi te określają ściśle miejsce przejścia ściany; w popularnych rejonach wspinaczkowych przez jedną ścianę skalną przechodzi często do kilkudziesięciu różnych dróg i wariantów o różnym poziomie trudności.

Wspinaczka skalna jest uprawiana zarówno jako rodzaj zaawansowanej rekreacji, jak i w ściśle sportowym sensie, aczkolwiek rzadko jest to sport polegający na bezpośredniej rywalizacji z innymi wspinaczami; zawody wspinaczkowe są obecnie organizowane głównie na obiektach sztucznych, rzadziej w natualnym terenie skalnym.

W tradycyjnej wspinaczce w górach wspinacze nie konkurują ze sobą bezpośrednio na jednej drodze, lecz gromadzą osiągnięcia, do których zaliczają się, w kolejności ich wartości sportowej:
wytyczenie i pierwsze przejście zupełnie nowej drogi, zwłaszcza w miejscu które było celem nieudanych prób ze strony innych wspinaczy
przechodzenie starych dróg nowymi, trudniejszymi i bardziej zbliżonymi do linii prostej wariantami – tzw. “prostowanie dróg”,
przejÅ›cie dróg w lepszym od poprzedników stylu (tzw. poprawienie stylu przejÅ›cia) – w tym m.in. “odhaczenie drogi” – czyli klasyczne przejÅ›cie drogi pokonywanej niegdyÅ› jedynie technikÄ… hakowÄ…,
drugie i trzecie przejście trudnej drogi, wytyczonej i poprowadzonej po raz pierwszy przez kogoś innego
przejÅ›cie drogi w znacznie krótszym czasie, niż zrobili to poprzednicy – dotyczy to jednak tylko dróg dÅ‚ugich, wymagajÄ…cych wielodniowej lub co najmniej wielogodzinnej wspinaczki.

Każde z tych osiągnięć ma tym większą wartość, im trudniejsza i dłuższa była droga. Ponieważ trudno jest obiektywnie zmierzyć wartość osiągnięć wspinaczkowych mogących być przedmiotem rywalizacji o charakterze sportowym, wielu wspinaczy nie uważa uprawianej przez siebie działalności za sport. O wartości wybitnego osiągnięcia wspinaczkowego świadczy przede wszystkim to, jak niewielu innych wspinaczy byłoby w stanie powtórzyć dany wyczyn.

Wspinaczka skalna uprawiana jest najczęściej w zespole. Pozwala to, przede wszystkim, na zapewnienie sprawnej asekuracji, a także uÅ‚atwia transport sprzÄ™tu i rozwiÄ…zywanie problemów logistycznych. Niemniej, możliwe jest również uprawianie wspinaczki skalnej samotnie: zarówno z asekuracjÄ… (tzw. wspinanie “solo”) jak i bez asekuracji i bez Å›rodków umożliwiajÄ…cych jej ewentualne zastosowanie ? (tzw. “free solo” lub “na żywca”).